Gdańsk, miasto o bogatej historii i unikatowej architekturze, skrywa w sobie jeszcze jedną niezwykłą atrakcję – murale. Te wielkoformatowe dzieła sztuki, zdobiące ściany budynków, nie tylko dodają miastu kolorytu, ale także stanowią odzwierciedlenie jego ducha i tożsamości.
Murale w Gdańsku to nie przypadkowe graffiti czy akty wandalizmu, lecz przemyślane i zaplanowane projekty artystyczne, które powstają we współpracy z lokalnymi władzami, organizacjami pozarządowymi i mieszkańcami. Dzięki temu, murale stają się integralną częścią miejskiego krajobrazu i społeczności.
Jednym z najbardziej znanych miejsc, gdzie można podziwiać gdańskie murale, jest dzielnica Zaspa. To właśnie tam, na ścianach blokowisk z wielkiej płyty, powstała największa w Europie galeria malarstwa monumentalnego. Projekt „Gdańskie Murale” rozpoczął się w 1997 roku, kiedy to na jednym z budynków powstał pierwszy mural autorstwa Rafała Roskowińskiego, przedstawiający Jana Pawła II i Lecha Wałęsę. Od tamtej pory, co roku na Zaspie przybywa nowych murali, tworzonych przez artystów z całego świata.
Tematyka gdańskich murali jest bardzo różnorodna. Niektóre z nich nawiązują do historii miasta, jak np. mural „Pocałunek” autorstwa Piotra Bondarczyka, który przedstawia kadr z filmu „Przeminęło z wiatrem”, ale jednocześnie budzi skojarzenia z Lechem i Danutą Wałęsą. Inne murale poruszają kwestie społeczne i ekologiczne, jak np. „Bałtyk” autorstwa Zilda, który zwraca uwagę na problem zanieczyszczenia mórz i oceanów. Nie brakuje też murali abstrakcyjnych, jak np. „Kolorowy bluszcz” autorstwa Mazu Prozaka, który pokrywa całą ścianę budynku psychodelicznym wzorem.
Gdańskie murale to nie tylko dzieła sztuki same w sobie, ale także pretekst do dyskusji i refleksji. Każdy z nich niesie ze sobą jakieś przesłanie lub historię, które mogą zainspirować lub poruszyć odbiorcę. Murale stają się też często tłem dla różnego rodzaju wydarzeń kulturalnych i społecznych – festiwali, warsztatów czy spotkań mieszkańców.
